تو دلیل سجده ی فرشتگان بر آدم بودی . تو مهربانی و عدالت را در خُلق عظیم خویش زنده کردی و دل ها را از عشق و رحمت حق آکندی. تو اما که رفتی سامری ها طوفان فتنه ساختند و بت های جهل و نفاق را به پا داشتند. منبر چوبین تو را تخت سلطنت، خانه محقرت را کاخ های مجلل و استر بی جهازت را مرکب های راحت و تیزرو کردند. امت واحد را تکه تکه کردند و به جان هم انداختند. مکتب توحید را آیین تکفیر و بذر قهر را به جای دانه های مهر نشانیدند .
ای فرستاده رحمت و ای بابای مهربان ؛
ادامه مطلب 
درباره این سایت